środa, 4 września 2013

taka zwykła

nie zawsze jestem sobą. i często mi do siebie daleko.
bywam przykra dla ludzi, których kocham i cenię.
często robię coś wbrew sobie. nie wiem dlaczego. po prostu. ot tak.
jestem nieufna. tylko po to, żeby za chwilę okazało się, jaka jestem naiwna.
nie zawsze mówię głośno. często milczę. a wszystko we mnie aż krzyczy.
jestem wredna, by później mieć z tego powodu wyrzuty sumienia.
czasami mówię 'nie'. chociaż tak na prawdę myślę i chcę powiedzieć 'tak'.
jestem ironiczna. ranię słowem, aż do łez.
boję się. że nigdy nie będę szczęśliwa. 
potrafię być blisko, by za chwilę być daleka.
jestem zazdrosna. mimo woli.
poddaję się. bo nie mam już siły by walczyć.
chciałabym zrobić coś szalonego. ale i tak nikt tego nie doceni.
upadam. waham się. podnoszę. dźwigam mój mały świat. bo siła to nie tylko mięśnie.
czasem jestem sobą. tylko sobą. taka zwykła.





1 komentarz:

  1. Oj tam zaraz "zwykła"... bardzo Cię lubię! bądź sobą i nie zmieniaj się!... zresztą ze sobą zawsze najłatwiej, bo kto jak nie Ty najlepiej Cię zrozumie ;-) / Magdalena P

    OdpowiedzUsuń