list do B.

Wiesz, podupadam coraz bardziej na zdrowiu. Chociaż staram się tego nie pokazywać najbliższym. Po co mają się martwić i cierpieć? Wystarczy, że ja się zadręczam. 

Życie pędzi coraz bardziej. Dlatego tak bardzo je doceniam. Nic w naszej codzienności nie dzieje się przecież bez przyczyny. Przeznaczenie, los… 

Czasami leżąc na łóżku to rozmyślam o tym, że jesteś, ale Cię nie ma. Jest mi zimno i bardzo się boję. Nie wiem co robić, dokąd uciekać, gdzie się schować… 

Kolejny dzień każe mi zebrać myśli. Codziennie robię sobie rachunek sumienia, czy wszystko w życiu zrobiłam i pomogłam tym, co mnie potrzebowali. Wiem, że na pewno oczekiwałeś ode mnie dużo więcej. Przepraszam. 

Nie chcę wiele. Powiedz mi tylko, że jest nadzieja, ta ostatnia nadzieja, dzięki której znów będzie, jak dawniej… 

esqa

‘[…] gdy świat płacze Ty się nie żalisz,
chociaż leżysz na sali gdzie śmierć włazi pod pościel,
zanim Twoje plany przejdą z marzeń w konspekt,
znasz ją dobrze, kłócisz się z nią o życie,
aż w końcu pojmie kto ma racje w tym beef'ie,
uśmiechasz się, rodzina płacze nocami
ale Ty widzisz cel masz dość siły i dla nich,
potrafisz przejść się po oddziale dla hecy,
rozsiać szczęście bo jest Ci łatwiej brać na plecy
kolejną chemię, brzemię co też daje w kość Ci
bo wiesz czas jest w cenie Ty cenisz życie w całości,
taki Superbohater z super mocami,
co to nie lata nad światem by chronić go przed zbirami,
raczej jeden z tych co gdy łzy kapią
pokaże Ci sens w tym i wartość.’