'oskar i pani róża'

'[...] życie to ta­ki dziw­ny pre­zent. 

na początku się je prze­cenia: sądzi się, że dos­tało się życie wie­czne. 

po­tem się go nie do­cenia, uważa się, że jest do chrza­nu, za krótkie, chciałoby się niemal je od­rzu­cić. 

w końcu ko­jarzy się, że to nie był pre­zent, ale je­dynie pożyczka. i próbu­je się na nie zasłużyć [...]' 

 

 Eric-emmanuel Schmitt, Oskar i pani Róża